شفاف و شفاف باشد

پر کردن شکاف اطلاعاتی کار آسانی نیست. موانع هستند
زیاد. اما واضح است که دسترسی به اطلاعات و ارتباطات باید باشد
جهانی تر و مقرون به صرفه تر شده است. که حق دریافت و انتشار
اطلاعات مندرج در ماده 19 کنوانسیون بین المللی مدنی و
حقوق سیاسی باید به عنوان یک حق اساسی حمایت شود. و آن در هر
یک چارچوب سیاستی باید ایجاد شود که شفاف و شفاف باشد
قابل پیش بینی.
مزایای آینده عصر اطلاعات روشن است. به طور خلاصه، ما
اکنون یک ابزار قدرتمند برای رفع معایب توسعه نیافتگی، از
انزوا، فقر و عدم پاسخگویی سیاسی و سیاسی
آزادی اما این مزایا تنها زمانی آشکار می شوند که ورودی ها و
خروجی‌های بزرگراه اطلاعاتی برای همه باز است، وقتی که باشند
به گونه ای نقشه برداری و علامت گذاری شده است که به همه اجازه می دهد بدانند کجا هستند
نیاز به رفتن، و زمانی که خود جاده برای همه نوع وسایل نقلیه مناسب است، از
SUV ها به تراموا و از ریکشا تا دوچرخه.
استدلال قطعی نهایی ممکن است به خوبی از بازار بیرون بیاید
ارزش گذاری های گیج کننده سایت های رسانه های اجتماعی که بسیار فراتر از درآمد آنهاست
یا سود سهام هر هفته، یکی از شرکت های رسانه های اجتماعی به نظر می رسد ارزش بالایی را به خود جلب کند. ارزش توئیتر بدون سود نزدیک به 40 میلیارد دلار است. وقتی فیس بوک،
فرزند پوستر رسانه‌های اجتماعی، در اوایل سال 2012 عمومی شد و ارزش آن 106 دلار بود
میلیارد. حتی با وجود اینکه بیش از 30 میلیارد دلار از زمان آغاز به کار خود از دست داده است
قیمت فعلی بازار سهام، ارزش فیس بوک هنوز بالاتر از کسب و کارهای دنیای واقعی مانند فورد است (38 میلیارد دلار). اما این هنوز در مقایسه با بادام زمینی است
ارزش گوگل که بیش از 525 میلیارد دلار است. ذهن در کجا غرق می شود
هر دو در سال های آینده خواهند بود.
به عبارت دیگر، در عصر اینترنت، آزادی بیان از طریق
رسانه های اجتماعی اینجا هستند تا بمانند و ما باید با آن زندگی کنیم. خیلی ساده، ما این کار را خواهیم کرد
نمی توان بدون آن زندگی کرد انقلاب اطلاعات قبلاً رخ داده است.
ما اکنون در عصر جامعه اطلاعاتی زندگی می کنیم. وظیفه ما در هند اکنون این است که
آن را بر اساس نیازهای خود و در تصویر خودمان شکل دهیم.
پرواز در حالی که قهوه ای است، و شادی های دیگر فرودگاه
امنیت
از زمانی که چند ماه از شش سالگی ام خجالتی بودم، مکرر مسافر هوایی بودم
تولد، زمانی که والدینم برای اولین بار مرا به مدرسه شبانه روزی دو هواپیما بردند
دور از خانه سوار می شود آن روزهایی که با کمال میل از مهماندار هوایی به
مهماندار هوا به عنوان یک «کودک بدون همراه» مرا نسبت به سختی‌های هوا ناراحت کرد
مسافرت (و بسیار محترمانه برای مهمانداران هوایی). رفتن به خارج از کشور برای تحصیل در نوجوانی،
و پیوستن به سازمان ملل متحد در 22 سالگی، سهولت من با جهان را تایید کرد
پرواز مکرر من ترمینال متوسط ​​فرودگاه را به عنوان یک پناهگاه آشنا دیدم، مانند یک
اتاق نشیمن دوست من در صف ورود به خانه به اندازه کرم نواری در یک هندی احساس راحتی می کردم
روده
اما 11 سپتامبر همه اینها را تغییر داد. البته ما با امنیت فرودگاه زندگی می کردیم
چک قبل از ضربه زدن به مرکز تجارت جهانی. اما 11 سپتامبر، و هر مظنون
تهدید امنیتی هواپیما پس از آن، بررسی های امنیتی را بسیار بیشتر کرده است
سختگیرانه انحراف‌های متنوع، پرشور مشتاق، مشکوک
کنجکاو از کیف خود را باز کنید، آن چوب صدای لرزان را به نقاط ناخوشایند هل داده اند
همه با هم ترکیب شده اند تا پرواز را بسیار کمتر از همیشه سرگرم کنند. مسافران در حال حاضر در فرودگاه ها
به قدری مزمن به نظر برسید که کرکسی که از بالای سرش در حال پرواز است، الف را حس کند
فرصت شغلی.